Inne nuty

„Inne nuty” — powieść-patience na 104 rozdziały, które, podobnie jak 104 karty, można tasować i czytać w zaproponowanej przez autora kolejności lub zebrać dwie talie i spróbować śledzić historię liniowo.  Ta książka jest o źródłach milczenia, o niewidocznych przyczynach, które... je pielęgnują, i o tym, jak traumatyczna jest niedopowiedzenie, o narodzinach muzyki i człowieka, o śmierci — muzyki i człowieka, zdradzie, żalu i przezwyciężaniu siebie.  Często chcielibyśmy przeżyć życie inaczej — stać się kimś innym lub w ogóle zamienić się miejscami z kimś. Ale czy można zmienić swoje życie i wejść do tej samej rzeki dwa razy, jeśli pasjans się nie układa? Cechy: Nowa powieść laureata nagrody „Wielka Książka” (2023) i nagrody „Jasna Polana” (2023) Hołd dla „Gry w klasyków” Julio Cortázara Cytaty: "To nie była miłość, a pożar serca. Miłość miała zapach kadzidła i lawendy. Miłość miała kolor — biały. Miłość miała smak mandarynek. Miłość miała początek — banalny, jak dźwiękowe klisze grzmotu z filmu o Frankensteinu. To, co było mgliste, to finał". "Z tego powodu, że nikt nigdy nie dzielił mojej miłości do muzyki — do mojej muzyki, czasami było bardzo ciężko. Otaczali mnie ludzie, którzy nie potrafią słyszeć. Głusi, dyrygujący gestami. Potrafiący z wyższością wbić mnie w moją inność. Nawet wtedy, gdy nie wydawałam z siebie ani jednego oddechu. I nagle okazało się, że to nie jest najważniejsze, że można żyć w ciszy i pragnąć jej, stąpać tą nieznaną ścieżką milczenia i brnąć przez nią, i nie obchodzić, że na końcu nie migocze światło". "Nie zostawię śladu. Tylko górę wątpliwości. Wątpię w to, że istnieje Honduras. Że istnieje zorza polarna. Nie widziałam ich, tylko mapa i fotografia — nie dowody. Boga też nikt nie widział. Mówią, że on — istnieje. Jeszcze mówią, że jest przeznaczenie. Że każda, najdziwniejsza przeznaczenie ma swoje zalety i wady. Dobrze by było dowiedzieć się od autorów teorii zalet przeznaczenia, któremu zgotowany jest krótki wiek".