Każdy wdech i wydech jest równy Mona Lizie

Autofikcja ilustratorki i matki trojga dzieci Swietłany Doroszewy, która pracowała trzy miesiące w rezydencji artystycznej w Szanghaju, otwiera wolny i czasami szokujący świat współczesnej sztuki i kreatywnych ludzi. Im dłużej artystka przebywa w tak jaskrawym i dziwnym środowisku artystycznym, tym... bardziej zadaje sobie pytanie: czy warto dążyć do sławy Prawdziwego Artysty? Przecież zwyczajne życie to także ciągły performance i wieczna, niezwykła instalacja.
Bardzo trzeźwy i ironiczny punkt widzenia Swietłany Doroszewy uzupełniają nastrojowe ilustracje oraz wieniec sonetów "Hipnoerotomachia", przenoszący czytelnika na końcu książki w przestrzeń kontemplacyjnej poezji.